dinsdag 13 december 2016

Notes on a scandal

Zag deze week bovenstaande film op de Belg.

Fascinerend goed spel en goed script.

Maar ook: wat kan een mens zuur zijn en in zijn hoofd een geheel ander beeld van de realiteit hebben dan het is. Alles afmeten naar alleen de eigen maatstaf en die is dan zogenaamd heel hoog. Terwijl hij in feite kleinburgerlijk is, fantasieloos en strikt.

Afbeeldingsresultaat voor notes on a scandal



Doe ik ook zo?

Zit ik hier mijn zielige leventje (nog wel zonder kat!!) op te leuken? Denk ik ook zo met dedain over anderen, terwijl mijn eigen leven tamelijk onbetekenend en saai is? Met mijn zeer ingewikkelde werk op een callcenter?  Ziet iedere dag er hetzelfde uit en spreek ik, behalve op mijn werk, bijna niemand en toets ik daardoor mijn waarheden niet genoeg?

Loop ik met man met hond en hoor ik over hoe hij zijn leven indeelt en denk daar het mijne van. Beoordeel ik dan ook niet? Vind ik mijzelf dan ook niet een 'beter' mens? Of ben ik dan jaloers op zijn vrijheid?

Schrijf ik weliswaar niet in dagboeken, maar wel online (hip hoor) over mijn 'leven'? De hoofdpersoon in deze film hield jarenlang dagboeken bij. Haar notes. Gaf goede dagen, als goede schooljuf, een sterretje. En sommige dagen wel drie sterretjes.

Het verdriet toen haar kat doodging en wat overging in een soort van ongeremde woede op anderen die wel een gezin hebben, wel warmte en aandacht. Alles hebben wat zij niet heeft en niet kan krijgen. Haar huidhonger. Wat een herkenning. Die huidhonger dan.


Maar ook hoe 'men' zich hoort te gedragen, te kleden, te praten. Alles zo zonder enige zelfspot. Ik vond het beklemmend. Hoe ze zich als een parasiet vastzoog aan een levendige vrouw. En dat leven uit haar wilde tappen. Door haar aangeraakt wilde worden en het niet kon velen dat deze vrouw anderen aanraakte en meer dan dat. Zij was van haar!

Brrrrrrrrrrr...

De hele middag aan allerlei administratieve klussen gezeten. Begroting voor 2017, check en dubbelcheck van huidige stand van zaken. En dan is het alweer schemerig aan het worden. En koud, want ik bezuinig op mijn stookkosten door de kachel pas in de avond even aan te doen. Je moet toch wat nietwaar?

Ik keek naar de documentaire Schuldig en werd daar ook niet echt vrolijker door. Ben al een tijd niet meer in een zwembad geweest - keek naar wat een abonnement kost en besloot dat dit te duur is. Dan maar niet dus. En zag daar een dame die zwemt in de schulden vrolijk met een mooie badman in een zwembad gesubsidieerd zwemmen.

Dus ga ik zo met een grote kop thee nog maar een stukje breien. Dat kalmeert. Verder met mijn taken voor vandaag en straks in een lekker schoon bed slapen zodat ik morgen weer de hele dag vrolijk allerlei klanten van de grote verzekeringsmaatschappijen voor een minimumsalaris (en soms minder) kan doorgeven hoe blij we zijn met hen als klant. Ondertussen hoesten mijn collega's vrolijk door want ziek zijn is niet echt slim als je daardoor niks betaalt krijgt.



Afbeeldingsresultaat voor gif coughing











5 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik ben een stille meelezer, maar moet toch even kwijt hoeveel bewondering ik voor je heb.Je gunt iedereen het beste, maar jezelf ook een beetje.Dat is toch goed. Je bent absoluut geen zeur, maar een sterke, moedige vrouw met humor. Ik lees je graag
groetjes, Hanneke

Janne zei

....zou je mij misschien 'ns kunnen uitleggen (ik heb het nooit goed begrepen) hoe het kan dat jij niet doorbetaald wordt bij ziekte, geen recht hebt op doorbetaalde vakantie en vrije dagen?
Om die mevrouw in het zwembad (2 weken terug bij de nagelstyliste en gisteren ook bij de kapper) moet ik altijd erg lachen. Vooral als ze in gesprek is met een-of-andere (schuld)-hulpverlener, zo onnozel en ze komt overal mee weg!

Mirjam Kakelbont zei

Ik had precies dezelfde vragen als Janne: hoe bestaat het dat jij niet wordt doorbetaald bij ziekte? Dat is je récht. Daar hebben mensen in de vorige eeuw voor gestaakt!
De grootste zeur die ik ken is mijn moeder. Helaas. Ik heb me erbij neergelegd dat zij nooit meer zal veranderen en dat het enige wat ik kan veranderen, de manier is waarmee ik met haar omga.
Dus jij een zeur? Scheer je weg (-:

Marlou zei

Goedemorgen,

ja... Notes on a scandal heb ik destijds in de bios gezien en nu opgenomen.
Ik ga 'm volgende week een keer zien.
Ik vond het toen een prachtfilm. En wat een prachtspel. Ongelooflijk goed!

Dus daar ga ik volgende week lekker voor zitten...

Ik ben met Mirjam eens: hoe kan het dat je bij ziekte niet wordt doorbetaald?
Slechte zaak...

Dagdag...
Heb het goed!
Marlou

.

Nietzomaarzooo zei

Ik werk op een nul-uren contract. Alleen de uren die je ingelogd bent, krijg je betaalt van hem. Ziek = dus niet ingelogd dus betaalt hij niks. Als ik op de wc zit idem, want dan moet ik eerst uitloggen. Want stel dat hij die 2,3 minuten moet doorbetalen!
Dit alles maakt mij zo murf dat ik me bij tijden geheel niets meer waard vind.


Ik doe dit werk, bij gebrek aan beter. De realiteit van het flexibel moeten zijn en "als je wilt werken, is er altijd wel werk te vinden".