Niet

Zou deze week de uitslag van mijn poliepje krijgen, maar door de Kerstvakantie duurt het nog een week langer. Ik kwam dus voor niets op de afspraak. Gelukkig had er niets voor moeten af-/om of opzeggen en was het ook nog eens goed fietsweer, niet glad, geen regen of sneeuw.

Kreeg welgemeende excuses van de arts, maar ik begreep dat hij er ook niets aan kon doen en bedacht me ook dat het dus geen enkele zin had om me daar heel erg druk over te maken of me op te winden. Ik moet gewoon nog een week geduld hebben.

Ben blij dat er de Luisterbieb bestaat, want werd vannacht een paar keer wakker en wist al dat doorslapen niet ging lukken. Deed braaf ontspanningsoefeningen, verbood mijzelf om op mijn telefoon te checken wat de status van diverse mensen was (maar deed het toch), hing daar allerlei onzinnige conclusies aan - wat midden in de nacht NOG beter gaat en luisterde nog maar weer naar dat luisterboek en dommelde toch weer in. Tot ik wakker werd en de hele riedel weer van voren af aan ging. Ik moest eigenlijk wel een beetje om mijn gedrag lachen en merkte - in tegenstelling tot voorheen - dat ik mijzelf een stuk milder bezag.

Wat was het dan ook fijn om toch met de wekker eruit te gaan, mijn haren lekker te wassen (EN te drogen, geen natte slierten om je hoofd, verzorg jezelf goed) en als eerste beneden de dvd met Step-oefeningen van mevrouw Cher te doen.

Gisteren was eigenlijk een geslaagde dag. Alle zaken die ik op mijn To Do lijstje had geschreven afgehandeld en voor vandaag gaat het ook allemaal goed.

Dus; niets te klagen.

En zo blijf ik vooral kijken naar alles wat wel goed loopt, fijn voelt en elke dag even rust nemen om een kleine meditatie-oefening te doen. Dat klinkt zweveriger dan het is, maar ik merk dat het wel effect heeft. Ik laat me minder (door mijzelf en de waan van de dag) gek maken.

(Behalve dan me ergeren aan de buurvrouw die denkt dat ze de voordeur altijd, altijd en altijd met een keiharde klap dicht moet gooien. Jemig de pemig...wat een idioot wijf!)

Zen
Zen
Zen