donderdag 16 januari 2014

We leven nog!

Op tijd opgestaan en de dag begonnen met kijken wat ik allemaal wilde doen vandaag. Misschien ook nog wel boodschappen doen, maar perse nodig was het niet. Alleen eigenlijk maar gewoonte. Elke week op een vaste dag je boodschappen doen.

En aangezien het hier de hele dag goot van de regen, besloot ik binnen te blijven en te kijken wat ik allemaal voor elkaar kon krijgen vandaag.

En nog onder de indruk van de uitzending van Wat ben je waard van gisteren met de inspirerende Annemiek. Ik was het met de financieel adviseur eens; zorg ook voor een buffertje. Het is edelmoedig om veel weg te geven, maar of iedereen even edelmoedig is als jouw nood daar is.. Wat een contrast met de ondernemer die zichzelf wel een half miljoen waard vond, maar in het echt zwaar in de min stond. Alle prulletjes waren niets waard en zijn zaak stond op omvallen.

De boekhouding van mijn stichting over het afgelopen boekjaar staat en is bijna klaar. De bank- en kasboeken kloppen, nu nog wat kleine details afronden. Dan is het alleen een kwestie van iedere week weer bijhouden.

Vacatures bekeken en op wat zaken gereageerd, maar eigenlijk zonder de hoop uberhaupt te worden uitgenodigd. Verder aan mijn eigen plan dus.

Beetje breien in de pauzes en ondertussen ook nog de diverse Flylady taken voltooien, ook al dacht ik dat het niet echt nodig was; ik maak mijn wasbak elke dag schoon (swish & swipe methode). Maar niet zeuren, gewoon doen en genieten van de frisse geur en dan direct nog wat extra dingen doen, als je toch een sopje hebt (wat weer niet echt des Flylady is, maar alla...).

Vanavond lekker uit de diepvriesvoorraad een kom pittige wortelsoep ontdooit, wat speltbrood en een grillburgertje. Het brood belegd met salade, tomaat en komkommer en wat heerlijk zeg. Heb echt nog genoeg, meer dan genoeg om het een tijdje uit te zingen.

En dan lezen dat een goede kennis borstkanker heeft en alweer je realiseren dat het aloude credo...dat ga ik morgen wel doen, of volgend jaar of als ik met pensioen ga...geen waarde heeft.

Ik ben blij dat ik eindelijk een buffertje heb, maar zal altijd mijn kinderen en naasten blijven ondersteunen waar ik dat kan, wanneer ze dat nodig hebben. Het plezier van geven beleef ik namelijk nu, niet als ik straks onder de zoden lig en van onderop de vele bloemen bekijk die ik in mijn leven nooit ontving. Geef nu, leef nu en voor mijzelf....lach nu en geniet nu.





2 opmerkingen:

Christel | Het rijke wijf zei

Oh ja, dat was gisteren, wat ben je waard. Niet gezien, ik zal eens kijken of we het via uitzending gemist nog terug kunnen zien....

ConsuminderMuts zei

Je hebt helemaal gelijk, geniet van de mooie dingen die echt wel dagelijks voorbij komen, mits je er oog voor hebt :-) (Al zijn ze soms moeilijk te vinden...)