De dagen dat ik mijn auto nog had heb ik gebruikt om een aantal kleine meubels (voor tuin en gang) te halen bij Ikea. Het meubeltje voor de gang moet worden opgehangen. In de schuur had ik nog een oplaadbare boor/schroefmachine, dus appeltje/eitje dacht ik.
Toen ik alleen ging wonen, was het eerste wat ik kocht een goede boormachine. Ik vond het pretttig dat ik niet voor iedere stomme plug iemand moest vragen en dat gewoon zelf kon regelen. Ook een gereedschapskist heb ik toen aangeschaft met daarin schroevendraaiers, tangen,etc. Toen ik getrouwd was hadden we gewoon niets van dit soort dingen in huis; mijn ex klustte niet; hij huurde daarvoor kennissen in. Alles wat ik deed werd nogal lacherig afgedaan als klungelig en stompzinnig. De zelfgemaakte zandbak voor de kinderen gaf alleen maar krassen op het parket en spelen in zand was vast niet goed voor kinderen..
Maar goed;de kinderen worden ouder, gaan opzichzelf wonen en lenen eens wat en 'vergeten' wat terug te geven etc etc...kortom; de goede boormachine was zoek. Volgens zoonlief moet hij nog ergens in de schuur liggen, maar die staat zo propvol met spullen van hen (voor als er ooit iemand het huis uitgaat...)dat ik alleen de deur open kan doen en dan een tsunami van wasmachines,bedbodems,bmxfietsen etcetc over me heen krijg. Dit (uitmesten) staat op mijn Olympisch Projecten to do lijst!
En helaas....na 2 dagen opladen gaf de oplaadbare boor/schroefmachine ook geen sjoege! Oud gedrag zou zijn dat ik ging lopen zeuren, zeiken, klagen en vervolgens project hang kastjes op maar voorbij liet gaan.
En oh ja...al die bouwmarkten liggen allemaal op verre industriegebieden. Hoe kom ik daar??
Ik was mijn eigen uitstelgedrag zo zat: gisteren de fiets van mijn dochter gepakt, mijn oude fietstassen erop gegooid en hoppa.....en route naar de bouwmarkt; Koop Boormachine!! Het was schitterend weer en wat nou...had ik niet jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaren altijd alles op de fiets moeten doen...Zeur toch niet zo.... Bij de bouwmarkt aangekomen (na te moeten nadenken wat ook alweer de beste fietspad-route was),fiets op slot en kijken naar de aanbieding uit het reclamekrantje...Mmmm....voor 30 euro meer had ik een klophamerboor-goed voor die keiharde betonnen muren. Aangezien ik met niemand hoef te overleggen, behalve met mijzelf -voor de duurdere versie gegaan. Ook direct boren erbij gekocht en pluggen en schroeven. Met dank aan de oprotpremie.
Kan ik dit weekend lekker boren!
(Ik verwacht dat ik de oude boormachine (ongeveer 16 jaar oud alweer) straks in de schuur aantref, maar goed...leuk voor één van de kinderen dan).
Was tevreden met mezelf. Lekker op de fiets= beweging =gratis beweging=gratisvervoer en bovendien niet rondblijven hangen in "anderen hebben altijd hulp of een partner die dit soort dingen doet".
Ik weet wel wat dit triggerde; ik was van deweek (met de bus) naar de verjaardag van het kindje van een vriendin gegaan, die door de plotselinge dood van haar partner alles kwijt is; haar auto, haar inkomen, haar partner die altijd alles deed voor haar. Nu zit ze in de bijstand en heeft het ook nog eens financieel zwaar. Ook vertelde ze de visite dat haar wasmachine opeens kapot was gegaan. Toen moest ze wel een andere aanschaffen en had via B ol.c.om een Duur merk wat je niet in de steek laat gekocht. En ook hulp bij opruimen van oude wasmachine en bij allerlei klussen in huis van één van die mannelijke kennissen. Ik merktte dat ik heel erg vervelend gedrag vertoonde.
Alsof ik vond dat zij een veel te dure machine had gekocht voor haar status. En dat toen ik alleen verder moest ik merkgoedkoop kocht omdat ik gewoon helemaal geen geld had voor Duitse Merken die je niet in de steek laten. En ook helemaal niet eens zo groot durfde te denken. Dat was niet voor mij. Mijn soort (dik, dom, lelijk en nu ook nog alleenstaand) moest het maar doen met afdankertjes,tweehands,aanbiedingen en merk-onbekend. En buiten dat....ik had geen mannetjes die me uit de brand kwamen helpen (ja....want ik VROEG ook nooit iets!!!).
Ik gunde MIJzelf gewoon niet het beste. Daar ging het om. Buiten dat ik het ook echt niet kon betalen...maar dat ik nu zo zuur was dat ik even dacht....nou....dan iemand anders ook niet....mmmmmm.... bah! Wat levert dit soort denken mij op?? Behalve zuurheid????
Moet echt leren dat mijn maatlat niet DE maatlat is....en zoals iemand me ooit influisterde; Denk Groot!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten