Gisteren was mijn laatste dag in dienst bij mijn nu vorige werkgever. Heb dan ook mijn laptop, telefoon en auto ingeleverd
"Hoe ik dan thuis kwam?".....Nou gewoon met OV, zoals meerdere mensen dat doen. Bij het leeghalen van de auto voelde ik me niet verdrietig. Ooit zei iemand me dat een auto van de zaak (die ook niet gratis is) in feite Gouden Ketenen zijn. Het voelt dan ook als een bevrijding dat ik die heb kunnen afdoen en me bovendien (wel 24 uur later....) niet beroerder voel.
Het U WV laat me nog even bungelen. Men moet eerst onderzoeken OF ik wel een uitkering krijg. Een beambte van het U WV zei me ooit dat iedereen in ieder geval één maand moest kunnen overbruggen, tussen salaris en uitkering.
Buffer hebben dus.
Vanochtend al direct een sollicitatie verzonden. Want dat is nu mijn werk; werk oftewel een daginvulling hebben.
Buiten dat; de was wappert al vrolijk buiten en ik doe sinds de start van de O lympische Spelen mee met de Flylady Olympiade. Elke dag rotzooi weggooien! Hele ordners zijn al opgeruimd.
Zo...nu even pauze. Kopje koffie in de zon!
1 opmerking:
Dat klinkt heel gezond eigenlijk allemaal.
Wie weet hoe goed het is om uit de ratrace gedonderd te zijn.
heb je vorige blogjes inmiddels ook even bijgelezen na afwezigheid wegens vakantie.
Natuurlijk liggen de banen niet voor het oprapen en zijn dames van boven de 25 in werkend nederland al lichtelijk belegen. Idioot gewoon.
Genieten hoeft helemaal geen kunst te zijn als je dingen gaat zien in het dagelijks leven die zo fijn zijn áls je er de tijd voor kan nemen. Eindelijk..
Vind het goed van je dat je het 'werk zoeken' nu betiteld als je nieuwe baan.
Probeer er een leuke baan van te maken en neem je tijd.
Groetjes Tess
Een reactie posten